Image by Terry Pond Elf jaar alweer en nog steeds knort hij de dagen door in ons gezelschap, voorzien van lekkere maaltijden, heel veel aandacht en fijne wandelingen. Op naar de twaalf jaar!
1 Comment
'Huh?' 'Wat mot je?' 'Poseren zeg je, zeg dat dan meteen!' Als je op de laatste foto kijkt dan zie je meer mand dan hond. Afgelopen week heb ik een huge mand gekocht, zodat de meiden lekker kunnen stapelen, bakken en braden. Dat waar teckels zo in uit uitblinken ;-)
Ruim vier maanden geleden was Eric in Amerika. Nu had hij al heel lang een grote wens en dat was om door Corey Miller een tattoo te laten zetten op zijn bovenarm. Hier thuis had hij wekelijks telefonisch contact gehad met zijn tattoo shop, maar kreeg iedere keer de mededeling dat hij terug moest bellen. Druk, druk, druk... agenda was vol... enz... Dus iedere keer het alarm op zijn mobieltje ingeschakeld en steeds maar terugbellen en aandringen op een afspraak. Uiteindelijk heeft hij toen hij in Amerika was nog een aantal keren gebeld (onder het mom van de aanhouder wint) en daar kreeg hij eindelijk de bevestiging dat hij op 7 oktober langs kon komen. Eric vertelde mij echter dat het niet gelukt was en dat hij een dagje uit plande op de 7e oktober. Toen hij een paar dagen later thuis kwam was mijn verrassing groot dat het gelukt was. Eric is er helemaal blij mee (ik ook!), maar ja... we hebben negen teckels, dus waarom Pebbles? Pebbles is een pech vogeltje. Als pup brak ze een pootje door stom struikelen van Eric buiten. Eric heeft zich daar lange tijd verschrikkelijk schuldig over gevoeld, ook al is ze daar volledig van herstelt. Toch had Pebbles wel de tijd nodig om het vertrouwen terug te krijgen, maar ook dat kwam dik in orde. In oktober 2009 trof het noodlot haar opnieuw en raakte ze door een verkeerde beweging tijdens rennen op een grasveld volledig verlamd. Ontiegelijke pijnen en een moeizaam herstel vielen haar ten deel. We hebben haar haar met een enorme wilskracht terug zien knokken. Ze loopt niet meer zoals vanouds, maar gaat pijnvrij en met een levenslust door het leven die echt ongekend is. Tel daarbij totale adoratie voor Eric (en Eric voor haar) op en de cirkel is rond. Vandaar dus dat dit kleine, dappere meisje op de arm van mijn man pronkt. Dit is het resultaat Afgeleid van deze foto
Waar blijft toch de tijd? Vandaag is het precies drie jaar geleden dat onze kleine meisje geboren werd, hier bij ons thuis. Als pup was ze altijd ontzettend ondeugend en heeft veel speelgoed, kleden, pantoffels en behang kapot gemaakt ondanks alle aandacht die ze kreeg. Vandaag de dag is ze een stuk rustiger. Al speelt ze nog steeds heel erg graag met Maxime en de andere teckels. Stiekem knijpt ze hem voor onze kat Chat O (die haar daarom alleen al graag plaagt) en geniet ze met volle teugen van haar heerlijke verse maaltijden. Vandaag op haar verjaardag bestond haar maaltijd uit een dubbel portie parelhoen karkas met kipfilet en een kuikentje toe. Als presentje heeft ze onlangs een mooie rode bal gekregen. Eentje die heel erg licht is en daardoor goed te hanteren en tevens niet kapot kan. Dat is zo'n beetje een vereiste aan het speelgoed voor onze teckels ;-)
Uiteraard feliciteren we natuurlijk ook haar zusje Miep, haar broers Wiebe en Stevian en hun eigenaren. |
Hier blaffen wij
Wij zijn een uit Roemenië afkomstige schoonheid en een temperamentvolle Spaanse Categoriën
All
|